• Semmerzake, Unieke Sectie, kadastraal perceel 751a (gedeeltelijk)

• Voor de bouw van de bunker werd een perceel onteigend ter grootte van 1 are 27 ca aan de zuidoostelijke hoek van dit grotere perceel landbouwgrond. Omdat het perceel direct aanliggend was aan de Boentweg, waren er in dit geval geen permanente of tijdelijke erfdienstbaarheden van toepassing.
  • De akte voor dit perceeltje werd verleden op 19 februari 1935 voor de totaalprijs van 1300 BEF aan Mevr Barbara De Wilde, weduwe van landbouwer Adolf Bernaert, beiden landbouwers te Semmerzake. De prijs werd bij het onderhandelen opgetrokken tot dit bedrag en was origineel begroot op 1175 BEF.
  • De akte voorzag in dit geval ook een jaarlijkse intrest op dit bedrag van 5% dat zou worden uitbetaald vanaf het tekenen van de akte. In dit geval kwam dit neer op 65 BEF per jaar.
• Erfdienstbaarheden, zowel de permanente om de bunker ten allen tijde te kunnen bereiken, als de tijdelijke die standaard werden in de aktes voorzien met een termijn van 8 maanden voor de bouw van de bunker mogelijk te maken, gingen net zoals het uitkeren van toegekende intresten pas in voege, van zodra de eigenlijke werken voor de bouw van de bunker werden aangevat, ongeacht de tijdsperiode die op die manier verstreek tussen aankoop van de gronden en de eigenlijke bouw van de bunker zelf.

• Blijkbaar heeft men recent op het kadaster de unieke sectie gewijzigd in Sectie A. Alle percelen die vroeger geen Sectie hadden (uniek), worden voortaan voorafgegaan door de letter "A".
• Het originele perceel 751a bestaat op zich ondertussen niet meer maar het perceeltje 751a werd ondertussen opgedeeld in perceel A751d, wat overeenkomt met de betonnen grenzen van de nog bestaande bunker Se11. De rest van het originele perceel 751a, werd perceel 751c.
• De bunker was in elk geval al niet meer te koop in 1961 en zou dus opnieuw eigendom moeten zijn van de huidige eigenaar van het perceel waar hij origineel opstond. Wel heeft men hem blijkbaar dit keer toch wel een apart kadasternummer gegeven, los van het origineel waar hij ooit werd van afgescheiden.

• De bunker ligt op de rechter kant van de veldwegel met naam Boentweg, komende van de Opperweg

• Het is een voorliniebunker op de rechter kant van het steunpunt Semmerzake tussen Se6 (265 m) en Se7 (255 m). Hij was in hoek opgesteld met de steunliniebunker Se10 (190 m) zodat ze samen een groter gezichtsveld en schietbereik hadden.
• De schietsector van beide bunkers was de velden zuidoostelijk van de Aalbroekstraat.

• De bunker bestaat uit twee kamers die achteraan met elkaar verbonden zijn, en een toegangssas.
• Achteraan de tweede kamer is een trap met stijgijzers naar de observatiekoepel.

• De bunker was standaard voorzien voor de opstelling van Maximmitrailleurs. Daarnaast was hij eveneens voorzien om Hotchkiss- of Coltmitrailleurs te kunnen opstellen.

Omschrijving van het gecamoufleerde bunkertje:

• Origineel volledig ommuurd met baksteen.
• Volgens het bestek zouden deze bijkomend gecementeerd geweest zijn maar dit is zeker nooit zo geweest.
• Al het houtwerk was standaard uitgevoerd in Noors rood dennenhout tenzij anders vermeld.
• De luiken voor de schietgaten alsook de bijkomende valse ramen waren uitgewerkt als gegalvaniseerde metalen platen waarop langs de buitenzijde houten raamprofielen waren gekleefd om het geheel nog explicieter het uitzicht van echte ramen te geven.
• De beide schietgaten voor de mitrailleur zaten verborgen achter telkens 2 luiken openend in 2 richtingen van elk 0.50m x 1.40m (BxH).
• De bunker had naast de ramen die schietgaten verborgen in totaal nog 4 identieke valse ramen, namelijk 1 op de linker zijkant, 1 op de achterzijde en 2 op de rechter zijkant.
• Deze waren dan identiek uitgewerkt met dat verschil dat deze waren opgebouwd op een gefixeerde gegalvaniseerde metalen plaat van 1.00m x 1.40m (BxH)
• In het gemetste muurtje dat verdwenen is en de originele toegang wat meer diende aan het zicht te ontrekken zat origineel nog een ossenoog uitgewerkt (een rond raampje) van 40 cm diameter. Dit is jammer genoeg volledig verdwenen.
• Het bunkertje was voorzien van een vrij plat schilddak omwille van de aanwezige koepel. Dit werd opgetrokken in hout en de dakbedekking bestond uit rode Boomse dakpannen.
• Het toegangssas werd uitgewerkt met enkele betonnen trappen en een sterfput.
• Om de koepel te bereiken waren er vanuit de mitrailleurkamer 8 stijgijzers voorzien.
• Vanuit deze koepel vertrok 3.00m stemdragerbuis om orders naar de mitrailleurschutters te kunnen doorgeven. Dit waren buizen van 1" op beide uiteinden voorzien van een trechtervormig uiteinde.
• Bij de bunkers met mitrailleurkamer(s) was de toegang tot de eigenlijke gevechtsruimtes van de bunker gescheiden van het sas door middel van een gepantserde metalen deur van 0.86m x 1.82m (BxH) met zonneblinden, omlijsting en luikje voor toegangsverdediging.
• De eigenlijke toegang bij de inkom was op zijn beurt afgesloten met een metalen traliehekje van 0.90m x 1.82m
• Dit traliehekje was op zijn beurt aan het zicht onttrokken door een houten camouflagedeur van 1.00m x 2.00m (BxH).
• In elke mitrailleurkamer was daarnaast standaard aanwezig:
  • 3.50 meter etagères met leggers in inlandse eik.
  • Een inlands eiken plankje van 0.32m x 0.12m x 0.06m met ijzeren steunen voor de plaatsing van een kogelpers.
  • 6 zware geschilderde hanghaken voor ophangen materialen in de kamers
  • Een verzinkte hanghaak aan het plafond voor ophangen olielamp (in vredestijd)
  • 1 chardome en chardomeplaat voor de standaard opstelling van een Maximmitrailleur
• Ventillatiegaten waren aan de buitenzijde aan de bovenzijde afgesloten met een koperen geperforeerde afdekplaat om ingooien van projectielen naar binnen onmogelijk te maken.
• Het geheel had globaal het uitzicht van een kleine woning.

• Heden ten dage is het bunkertje volledig vrij toegankelijk.
• 1 schietgat is vrijgemaakt, het andere is nog altijd dichtgemetst.
• Het blijft een zeer fraai bunkertje omwille van de vrij talrijke nog aanwezige restanten van baksteencamouflage.
• Hij draag zeer duidelijk nog sporen van verschillende ooit aanwezige valse ramen.

• Gezien zijn locatie op de linie, draagt het bunkertje niet direct sporen van strijd.

• Voorlopig zijn er niet direct anekdotes of verhalen aan deze bunker gekoppeld gekend.
• Wel werd er al wat oude springtuigen en hulzen gevonden bij metaaldetectie na de oorlog in de directe nabijheid van deze bunker. Allicht zijn deze ook deels te koppelen aan op die velden uitgevoerde militaire oefeningen en niet noodzakelijk aan het oorlogsverleden van de structuren hier in de buurt.

• Op basis van de hoeveelheden toegepast binnen de bouwproject A en B voor gelijkaardige bunkertjes, gecombineerd met de toegepaste basisprijzen zoals in het bestek van bouwproject E terug te vinden, werd een eerste benaderende prijs bepaald voor elk van de bunkertjes. Deze detailprijzen werden daarna herrekent via de regel van 3 op basis van de werkelijke projectprijs zoals terug te vinden in het bestek en de totaalprijs zoals zelf op basis van de gemaakte veronderstellingen, bekomen. Op die wijze moet dit bunkertje ongeveer 72.689,88 Bef gekost hebben.
• Als men hier nog eens een aantal zaken gaat bijtellen die niet dienden ingecalculeerd te worden door de bouwfirma's maar rechtstreeks werden aangeschaft door de militaire overheid zoals bv chardomes, koepels, ventillatoren,... moet de totale kostprijs ongeveer op 103.189,88 Bef hebben gelegen.
• Ter info: 1 BEF in 1934 komt ongeveer overeenkomt met een bedrag van 74 BEF (1.84€) in 2013, een "factor 74" dus.